Το παραπάνω βίντεο είναι μια παρουσίαση από τον Yoav Medan μίας μη-επεμβατικής χειρουργικής τεχνικής με τη χρήση υπερήχων. Ξεκινάει εξηγώντας πως αυτό είναι εφικτό μέσω του συνδυασμού δύο γνωστών τεχνολογιών. Η μία είναι ο εστιασμένος υπέρηχος και η δεύτερη είναι η απεικονιστική μαγνητική τομογραφία. Στη συνέχεια δίνει μια περιγραφή του τρόπου με τον οποίο χρησιμοποιούνται οι υπέρηχοι στη θεραπεία.
Η επίδειξη περιλαμβάνει ένα διαφανές «ιστικό ανάλογο» φτιαγμένο από σιλικόνη. Το κομμάτι αυτό τοποθετείται σε ένα ενυδρείο. Από έναν ηχοβολέα εκπέμπεται μια υπερηχητική δέσμη, η οποία εστιάζεται στο εσωτερικό του κομματιού. Εμφανίζεται, λοιπόν, μια κάκωση στο σημείο εστίασης της δέσμης, ενώ το περιβάλλον υλικό δεν εμφανίζει καμία βλάβη. Κατ’ επέκταση, η ίδια τεχνική μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την πλήξη ενός στόχου μέσα στον εγκέφαλο, χωρίς να προκληθεί ζημιά στους περιβάλλοντες ιστούς.
Όσον αφορά τους υπέρηχους, όλοι γνωρίζουν πως μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως απεικονιστική τεχνική. Επίσης για το θρυμματισμό λίθων π.χ. στο νεφρό. Οι υπέρηχοι, ωστόσο, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για όλα τα ενδιάμεσα, καθώς αποτελούν μηχανική δύναμη που ενεργεί στους ιστούς τους οποίους διαπερνά. Αλλάζοντας, λοιπόν, την ένταση, τη συχνότητα, τη διάρκεια, το σχήμα παλμού μπορεί να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Το σημείο-κλειδί βέβαια, για την αποτελεσματικότητα της τεχνικής, ήταν ο συνδυασμός της με την μαγνητική απεικόνιση, λόγω της ανατροφοδότησης (feedback) τόσο από την ανατομική σκοπιά, όσο και από αυτή της φυσιολογίας. Έτσι έγινε δυνατός ο καλύτερος έλεγχος της επέμβασης, καθώς αυτή δε γίνεται πλέον τυφλά, αλλά ο θεραπευτής μπορεί να γνωρίζει ανά πάσα στιγμή ποια είναι η κατάσταση στην υπό θεραπεία περιοχή.
Ακολούθως ο ομιλητής δίνει ένα παράδειγμα μιας τέτοιας επέμβασης στον εγκέφαλο:
Ο ασθενής τοποθετείται πάνω στο τραπέζι του μαγνητικού τομογράφου. Ένας ηχοβολέας προσαρτάται στον εγκέφαλό του (ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος, ανάλογα με την περίπτωση) και ο ιατρός πραγματοποιεί μια κανονική μαγνητική σάρωση. Ο σκοπός της σάρωσης είναι για να γίνει η «στόχευση» της επιθυμητής περιοχής και να τοποθετηθούν όρια ασφαλείας γύρω από αυτή. Όλα αυτά γίνονται μέσω υπολογιστή. Στη συνέχεια ξεκινά η διαδικασία. Η πρώτη ηχητική δέσμη είναι χαμηλής ενέργειας και το μόνο που κάνει είναι μια μικρή αύξηση της θερμοκρασίας (43°C), η οποία δεν προκαλεί καμία ζημιά, αλλά ανιχνεύεται από τον μαγνητικό τομογράφο. Έτσι ο ιατρός βλέπει εάν έχει πετύχει το σωστό στόχο. Μόλις βεβαιωθεί πως βρίσκεται στη σωστή περιοχή, πραγματοποιεί την κανονική τομή. Αυτή τη φορά η θερμοκρασία φτάνει τους 55-60°C. Εάν αυτό διαρκέσει για περισσότερο από ένα δευτερόλεπτο, είναι αρκετό για να καταστρέψει τις πρωτεΐνες των κυττάρων.
Ο ασθενής τοποθετείται πάνω στο τραπέζι του μαγνητικού τομογράφου. Ένας ηχοβολέας προσαρτάται στον εγκέφαλό του (ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος, ανάλογα με την περίπτωση) και ο ιατρός πραγματοποιεί μια κανονική μαγνητική σάρωση. Ο σκοπός της σάρωσης είναι για να γίνει η «στόχευση» της επιθυμητής περιοχής και να τοποθετηθούν όρια ασφαλείας γύρω από αυτή. Όλα αυτά γίνονται μέσω υπολογιστή. Στη συνέχεια ξεκινά η διαδικασία. Η πρώτη ηχητική δέσμη είναι χαμηλής ενέργειας και το μόνο που κάνει είναι μια μικρή αύξηση της θερμοκρασίας (43°C), η οποία δεν προκαλεί καμία ζημιά, αλλά ανιχνεύεται από τον μαγνητικό τομογράφο. Έτσι ο ιατρός βλέπει εάν έχει πετύχει το σωστό στόχο. Μόλις βεβαιωθεί πως βρίσκεται στη σωστή περιοχή, πραγματοποιεί την κανονική τομή. Αυτή τη φορά η θερμοκρασία φτάνει τους 55-60°C. Εάν αυτό διαρκέσει για περισσότερο από ένα δευτερόλεπτο, είναι αρκετό για να καταστρέψει τις πρωτεΐνες των κυττάρων.
Η τεχνική βρίσκει εφαρμογή σε διάφορες ασθένειες. Στο βίντεο παρουσιάζονται κάποια περιστατικά με άμεση βελτίωση, όπως ένας ασθενής με ιδιοπαθή τρόμο, ένας με πόνο στον ένα γλουτό από καρκινική μετάσταση και μία ασθενής με ινομύωμα μήτρας, καθώς και τομείς που μπορεί να χρησιμοποιηθεί περαιτέρω η τεχνική αυτή.
Ο παρουσιαστής κλείνει με το εξής μήνυμα:
«Εν κατακλείδι, θα ήθελα να σας αφήσω με ουσιαστικά τέσσερα μηνύματα. Το ένα είναι: Σκεφτείτε την ταλαιπωρία που γλυτώνουν οι ασθενείς που υπόκεινται σε μη-επεμβατική χειρουργική. Επίσης, το οικονομικό και συναισθηματικό βάρος που γλυτώνουν οι οικογένειές τους, οι κοινότητες τους και η κοινωνία εν τέλει – και νομίζω και οι ίδιοι οι θεραπευτές παρεμπιπτόντως. Και το τελευταίο που θα ήθελα να σκεφτείτε είναι το νέο είδος σχέσης μεταξύ ιατρού και ασθενών, όταν έχεις έναν ασθενή πάνω στο τραπέζι, ο οποίος είναι ξύπνιος και μπορεί ακόμα και να παρακολουθεί τη θεραπεία. Σε όλες τις θεραπείες μας, ο ασθενής κρατά ένα κουμπί με το οποίο μπορεί να σταματήσει την επέμβαση οποιαδήποτε στιγμή.»
«Εν κατακλείδι, θα ήθελα να σας αφήσω με ουσιαστικά τέσσερα μηνύματα. Το ένα είναι: Σκεφτείτε την ταλαιπωρία που γλυτώνουν οι ασθενείς που υπόκεινται σε μη-επεμβατική χειρουργική. Επίσης, το οικονομικό και συναισθηματικό βάρος που γλυτώνουν οι οικογένειές τους, οι κοινότητες τους και η κοινωνία εν τέλει – και νομίζω και οι ίδιοι οι θεραπευτές παρεμπιπτόντως. Και το τελευταίο που θα ήθελα να σκεφτείτε είναι το νέο είδος σχέσης μεταξύ ιατρού και ασθενών, όταν έχεις έναν ασθενή πάνω στο τραπέζι, ο οποίος είναι ξύπνιος και μπορεί ακόμα και να παρακολουθεί τη θεραπεία. Σε όλες τις θεραπείες μας, ο ασθενής κρατά ένα κουμπί με το οποίο μπορεί να σταματήσει την επέμβαση οποιαδήποτε στιγμή.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου